Van Eesteren Museum
Elk jaar staat het Van Eesteren Museum in het teken van een jaarthema. Het jaarthema van 2025 is The Sacred Life of Plants! Het Van Eesteren Museum richt zich een jaar lang op planten, bomen en het landschap. Speciaal voor het jaarthema schreef ik de longread Confectie en eigenheid: De confectieborders van Mien Ruys als bouwstenen voor gewortelde tuinen.
Mien Ruys (1904-1999) was een pionier van de moderne tuinarchitectuur. Ze was politiek en sociaal bevlogen, en een voorvechtster van interdisciplinaire samenwerking; ze werkte samen met architecten en stedenbouwkundigen, en streefde ernaar dat het landschapsontwerp integraal kon bijdragen aan stedenbouwkundige plannen. Een groot deel van haar oeuvre speelt zich af in en rondom sociale woningbouw en is nog steeds te zien in Amsterdam Nieuw-West. Werkzaam in een tijd van vernieuwing en wederopbouw stond haar creatieve geest garant voor veel innovaties in het tuinontwerp, zoals de uitvinding van grindtegels, toepassing van afgedankte spoorwegbielzen - waarmee ze vooropliep in het nadenken over hergebruik - en confectieborders.
Dankzij deze confectieborders – gestandaardiseerd, eenvoudig, goedkoop, en toegankelijk voor iedereen - kon het democratisch ideaal waarop de Westelijke Tuinsteden zijn gestoeld, worden doorgetrokken naar de particuliere tuin. Maar tuinen zijn geen massaproduct. Tuinen zijn specifiek, markeren een unieke plek, een middel om uitdrukking te geven aan de relatie tussen ons, de plek waar we ons bevinden en de wereld. Hoe verhouden deze confectieborders zich tot tuinen als uitdrukking van de specifieke plek?
In www.vaneesterenmuseum.nl*