Saskia de Wit Tuin en landschap

info@saskiadewit.nl    06 4128 8022    Meeuwenlaan 108a2    1021 JM Amsterdam

Tuinen > Portfolio > la colline

Saskia de Wit, la colline, Saskia de Wit, la colline, Saskia de Wit, la colline,

Locatie: Champery Zwitserland
In opdracht van: particulier
In samenwerking met: EdK architecten
Ontwerp: 2007
Uitvoering: 2009

aanleiding

Een Nederlandse familie liet in een Zwitsers bergdorp een vakantie huis bouwen: één van van twee chalets die samen op een heuveltop liggen. De top wordt aan alle zijden omringd door bos, waar overheen de omringende bergen, les Dents du Midi, zichtbaar zijn. 

concept

De basis van het ontwerp bestaat uit gebogen lijnen rondom het chalet,  als een stilering van de vorm van de heuveltop, en lange lijnen die vanaf het chalet ver het bos in prikken. Deze lijnen verbinden achterzijde en voorzijde, chalet en tuin, patio en bos.

terras

De gebogen lijnen zijn keermuurtjes van natuursteen, zodat het terras vlak gemaakt kan worden, als een stevige verankering van het chalet in de aarde. Ook het terras is van natuursteen, zoals in de meeste tuinen bij de oude huizen  in het dorp. Aan de randen veranderen de gebogen lijnen van karakter en zijn het geen keermuren meer, maar hagen en trappen. 

De verbinding met de voorzijde van het chalet wordt gemaakt met een flauwe trap, die het niveauverschil in het chalet benadrukt. 

Door de rand van het terras, de keermuur, te laten verspringen, ontstaat hieruit een tweede trap , die het bos op de steile helling toegankelijk maakt. De trap loopt tot aan een mooi  valleitje tussen la Colline en een tweede topje aan de rand van het terrein. Hier kan een mooie rustige zitplek worden gemaakt. Eenmaal op dit niveau van de helling aangekomen, kan je door het hele bos lopen. 

patio

De ruimte tussen beide chalets krijgt een dichte wand aan de voorzijde, zodat een halfgesloten patio ontstaat. 

Vanuit de patio loopt een lange pergola over de tuin heen de bossen in en verdwijnt in de boomkruinen. De bovenzijde van de pergola is horizontaal, zodat hij verder van het huis af, steeds hoger wordt. Het huis wordt nadrukkelijk verbonden met het landschap, en tegelijkertijd wordt het reliëf benadrukt. De bestaande betonnen kolommen in de patio dienen als basis en worden voortgezet in de tuin. 

Tegen de achterwand van de patio buigt de pergola om, om een overkapping te vormen voor een lange bank. Hier kan je in de zon zitten en uitkijken over de bergen. De lange lijn van de pergola leidt de blik de verte in. 

Middenin staat een lange eettafel met aan weerszijden zitbanken. De pergola geeft de tafel beschutting en onttrekt hem aan het zicht vanaf de hogere verdiepingen van het appartementengebouw. Een lange natuurstenen waterbak is een referentie naar een karakteristieke element uit deze streek.

beplanting

Het beeld van rotsplanten die uit spleten in de rotsen groeien is sterk uitvergroot, door een lange  ‘spleet’ aan te brengen in het terras/de keermuur. Deze wordt in tweeën geknipt door de trap, zodat je hier tussen de beplanting door afdaalt. De beplanting is afgeleid van de planten die je in de bergen aantreft: lupine, monnikskap, geranium, lelies, vingerhoedskruid…. 

Aan de boszijde heeft het gazon geen duidelijke grens, het gras gaat geleidelijk over in de onderbegroeiing van het bos. 

Een veelvoorkomende boom in de tuinen in deze omgeving is de walnoot.  Deze krijgt een eigen plek in het gras door een laag keermuurtje als een kleine verwijzing naar het terras. 

Op de grens met de buren is de gebogen lijn geen keermuur maar een beukenhaag. De haag staat vrij in de ruimte, en is zo opgesteld dat hij het terras afschermt van de blikken van het appartementengebouw. Bovendien vormt hij samen met de walnoot de voorgrond voor het uitzicht op de besneeuwde bergtoppen vanuit de patio. 

De pergola wordt begroeid door klimroos en blauwe regen en in de patio komen plantenbakken van waaruit de klimplanten kunnen groeien.