Tuinen > Portfolio > eerste morgendreef

Het ontwerpschema is een natuurlijk gevolg van de wijze waarop het huis op de kavel ligt; het volume van het huis en de ten opzichte daarvan verspringende schuur annex garage creëren in de tuin een aantal subruimtes, wat door het ontwerp wordt versterkt en verfijnd. 

De tuin is ontworpen in verschillende lagen. De basis is een doorgaande beplantingsmassa met daarin ingebed een aantal rechthoekige vlakken. Doordat de vlakken verspringen ten opzichte van elkaar en door de beplanting deels aan het zicht worden onttrokken ontstaat een afwisselende ruimtelijke reeks; de beplanting vormt de wanden van een reeks kamers. De autonomie van de vlakken is uitgewerkt in het materiaalgebruik: elke ruimte heeft zijn eigen vloerbedekking: moeras, grind, betontegels, gras. Een tweede laag wordt gevormd door lange zichtlijnen, dwars door de plantenmassa en de vlakken heen, de autonome vlakken in een groter verband brengend. De derde laag tenslotte bestaat uit een pergola die de hele tuin doorweeft, boven ooghoogte. De pergola verandert door de tuin heen van karakter en van functie; van een enkele balk, tot schommel, tot afdak, tot zonnescherm.

In aansluiting op het woonerf is de eenduidige grens tussen straat en tuin in het ontwerp vervangen door een filter, een reeks overgangszones, die door de hele voortuin is uitgewerkt. 

In de achtertuin, die aan alle kanten door schuttingen wordt omsloten en dus veel introverter is, zijn de vlakken georganiseerd rondom een denkbeeldig middelpunt.