In het ontwerp voor de achtertuin van een negentiende-eeuws pand wordt de wisselwerking tussen cultuur en natuur expressief gemaakt door middel van een groot contrast tussen een heldere, orthogonale plattegrond en harde materialen zoals zandkleurig keramiek en zwart gecoat staal enerzijds, en grillige bomen, losse beplanting en natuurlijke boomstammen anderzijds. Hiermee ontstaat tevens een nieuw evenwicht tussen bestaande en nieuwe elementen.