Tuinen > Portfolio > van montfoortlaan

Het ontwerp is een vrije vertaling op de ‘architectonische stijl’ van tuinen uit de jaren ’20, met paden en terrassen van flagstones in een vormentaal die het midden houdt tussen orthogonaal en organisch. De flagstones vormen een zoom rondom het huis, en waaieren van daaruit uit naar de randen, zodat natuurlijke looplijnen ontstaan. 

Door een bestaande Taxus als een compacte kegel te snoeien en tevens de kop van de Taxushaag te laten uitgroeien tot een vergelijkbare kegel, wordt de overgang tussen straat en tuin als een architectonisch accent gemarkeerd. Een derde, nieuwe, asymmetrisch geplaatste Taxus vormt de link tussen deze formele entree en de meer ontspannen, bosachtige voortuin. Aansluitend op de reeks van tuinen in de straat wordt ruimte gecreëerd door de beplanting meer open te maken, rekening houdend met de ecologische samenhang met de middenberm. Waar mogelijk worden de grote coniferen rigoureus gesnoeid, en waar dit te veel schade zou doen aan de natuurlijke habitus worden ze verwijderd. Er komen nieuwe bomen in de plaats transparante, slanke, bladverliezende bomen zoals Berk, Robinia, Ratelpopulier, etc. geïnspireerd op de transparante beplanting van een duinbos. Zo wordt de verdwenen zichtrelatie tussen bebouwing en straat hersteld en past het huis weer in het historische straatbeeld. Door deels soorten te kiezen die aansluiten op het sortiment in de landgoederen, kan de tuin ook een rol (blijven) spelen in de ecologische structuur.

De achtertuin heeft een open midden, een draaipunt waaromheen de tuin is georganiseerd. Een rand van kolommen benadrukt het onderscheid tussen centrum en marge, en creëert een coulisse-effect die diepte geeft aan de tuin, in samenwerking met een drietal nieuwe bomen die zo zijn geplant dat er zichtlijnen ontstaan over het open midden en tussen de bomen door.

Tegen de gevel, aansluitend op de eetkamer, ligt een terras ingebed in beplanting zodat een besloten plek ontstaat, met een trede naar de tuin. 

Tussen huis en garage verbreden de flagstones zich tot een hybride, overdekte entreeruimte, als verbinding tussen binnen en buiten, tussen garage en huis, en tussen voor- en achtertuin. Van hieruit loopt achter de kolommen langs een pad naar achter. Achter in de tuin is een hogere rand, relict van een voormalige bunker en een aarden wal. Dit hoogteverschil vormt de basis voor een prieel met een terras ervoor, als tegenhanger van het terras aan het huis. Achter het prieel ontstaat een randzone, een verborgen achterkant, met een erfje, een schuur en een composthoop.