tuinontwerp en landschapsarchitectuur
Landschapsarchitectuur is ontstaan uit het ontwerpen van tuinen, dat gezien kan worden als ontwerpexperiment, als laboratorium voor de complexe opgaven van de landschapsarchitectuur. Anderzijds is het landschap de basis voor de tuin. Elke tuin is een vertaling van het landschap: grondsoort, reliëf, klimaat, windrichting, uitzichten, lichtval.
Deze twee disciplines zijn inmiddels echter uit elkaar gegroeid en ontwikkelen zich autonoom. De landschapsarchitect gaat uit van het landschap voor zijn ontwerpen – de tuinontwerper maakt autonome plekken, zijn tuin is een privéparadijs dat de omgeving ontkent. Maar door het uit elkaar groeien van de tuin- en landschaps-architectuur gaat de meerwaarde van hun raakvlak verloren.
In Martine Bakker red. 12 tuinen - landschapsarchitecten tuinontwerpers en eigenaren over de hedendaagse tuin Wageningen uitgeverij Blauwdruk 2014 pp. 13-19.