Over de speelplek aan de Pieter Langendijkstraat loopt het Johannes Voetpad. Tussen het pad en een verdiept veld ligt een omheinde plek met speelobjecten. Door het verschil in vormentaal en door de omheining zijn het pad en het veld sterk van elkaar gescheiden. Het veld is omgeven door flauwe grastaluds en een U-vormige omkadering van kastanjebomen. Hiervan zijn sommigen uitgevallen, anderen bij een voorgaande reconstructie drie jaar geleden aangevuld. Achter de kastanjes sluiten portiekwoningen aan de Pieter Langendijkstraat de ruimte af, aan weerszijden nieuwe eensgezinswoningen die een strakke wand vormen, en aan de open zijde krijgt de ruimte een meer formele beëindiging doordat het lage, witte dienstencentrum als het ware een plint vormt voor de kerk erachter, met de klokkentoren als accent.
Collectief en openbaar > Portfolio > Pieter Langendijkstraat
Locatie: Escamp Den Haag
In opdracht van: stadsdeel Escamp
In samenwerking met:
Ontwerp: 2002
Uitvoering: 2003
ontwerp
De lengteas van het veld, opgespannen tussen de markante kerktoren en het U-vormige bomenkader, is opgevat als drager om de verschillende, nu nog autonome elementen in één ontwerp te vangen. Hieromheen is binnen de duidelijk omkaderde grote ruimte een reeks van subruimtes gemaakt, die door kleine verschillen in hoogte, maat, omslotenheid, en materialisering een steeds wisselende beleving en gebruik oproept.
as
De as zelf blijft open als zicht- en ruimteas, gemarkeerd door een haag, de bestaande banken, een doel als omkadering van de zichtlijn en een ballenvanger als transparant scherm voor de bomen. De ontbrekende kastanjebomen worden aangevuld om het bomenkader compleet te maken. Gezien vanaf de Pieter Langendijkstraat vormen het terras, de donkere haag, het witte dienstencentrum en de kerk met de toren als bekroning met elkaar de beëindiging van de as.
ruimtereeks
Tussen het voetpad en het veld ligt een trapsgewijze serie terrasvorige vlakken. Samen met een vierde vlak, die als beëindiging van een route vanuit de wijk dient, vormen ze bewerking van het hoogteverschil: een trap en een bastion. Diagonaal over de as gaan de twee grootste vlakken een dialoog met elkaar aan. Met het voetpad en het trapveld erbij zijn er zo zes vlakken gevormd, die niet functioneel van elkaar gescheiden zijn, maar juist door verschil in ruimtelijkheid, beeld en materialisering een reeks vormen van plekken die elk de gebruiker uitlokken tot een ander gebruik. De speelobjecten onderstrepen met hun vorm en kleur deze verschillen en lokken verschillende vormen van gebruik uit.
speelobjecten
In het gras liggen schijnbaar toevallig eenvoudige houten objecten. Op de omkaderde vlakken daarentegen zijn het heldere vormen die duidelijk een eigen ruimte afbakenen. Zo wordt de wisselwerking tussen de twee diagonale vlakken geaccentueerd door de twee meest in het oog springende objecten: een carroussel op het lage vlak en een golvende brug op het bastion, beide in zilverkleurig metaal.